Η ετήσια σχολική εκδρομή, πραγματοποιήθηκε 3.6.2011 , ημέρα Παρασκευή.

Ήταν μια θαυμάσια ημέρα για μια εξαίσια, εκδρομή.

Γονείς ακολούθησαν τα παιδιά τους στην εκδρομή και όλοι μαζί, Δάσκαλοι, Γονείς και παιδιά, σαν μια μεγάλη οικογένεια, πέρασαν μια όμορφη μέρα σαν μια μεγάλη οικογένεια.

Τα πούλμαν ξεκίνησαν 8:00 το πρωί, από το σχολείο του Ρουσσοσπιτίου με κατεύθυνση, τη λίμνη  Ζαρού, εκεί τα παιδιά απόλαυσαν τη φύση, περιηγήθηκαν και  ενημερώθηκαν για το φυτικό και ζωικό κόσμο που ζει γύρω και μέσα στη λίμνη.
Κατόπιν κατευθύνθηκαν προς το εργοστάσιο εμφιάλωσης Ζαρού.
Έγινε ξενάγηση μέσα στο εργοστάσιο και προσφέρθηκε στα παιδιά από μια φιάλη νερό για το καθένα.

Η εκδρομή κατέληξε  στη Μονή Βροντησίου , εκεί πριν τα πούλμαν είχαν φτάσει, κάτοικοι του Ρουσσοσπιτίου, είχαν ανάψει φωτιά και έψηναν λιχουδιές για το μεσημεριανό γεύμα.

Το Μοναστήρι πρόσφερε απλόχερα τη φιλοξενία του, προσφέροντας άνετη διαμονή για όλους τους εκδρομείς.
Το νερό έτρεχε γάργαρο και κρυστάλλινο, δροσίζοντας τους όλους από την μεσημεριανή ζέστη.
Ποιο κάτω λίγα λόγια για το Μοναστήρι*

Μετά από 3 ώρες, φαγητού, παιχνιδιού και ξεκούρασης, οι εκδρομείς πήραν το δρόμο της επιστροφής, με μια ενδιάμεση στάση στο Σπήλι Ρεθύμνου, για έναν καφέ.

Τα πούλμαν, μπήκαν στο Ρουσσοπίτι 19:00 το απόγευμα.
Σε όλους είχε μείνει μια γλυκιά γεύση απόλαυσης μιας υπέροχης μέρας…
Και του χρόνου με υγεία και χαρά, να είναι το ίδιο καλή η ημερήσια εκδρομή, για όλους.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

* Η μονή Βροντησίου 4 χιλ από τον Ζαρό,πριν το χωριό Βορίζια, είναι ένα ανδρικό Μοναστήρι.
Το πρώτο που πρωτοαντικρίζεις είναι τα δυο μεγάλα πλατάνια στην είσοδο του Μοναστηριού άυπνοι φύλακες του, αιώνες τώρα και τη κρήνη την σκαλισμένη με ανθρώπινες κεφαλές, που το γάργαρο νερό ασταμάτητα τρέχει και δροσίζει τον επισκέπτη.

Το τείχος του Μοναστηριού περιβάλει μια ιστορία που ξεκινάει από τη Β’ Βυζαντινή περίοδο, από το 961 μΧ . Κατά τους τελευταίους αιώνες στη Ενετοκρατίας παρουσιάζει μεγάλη άνθηση πνευματική και καλλιτεχνική. Εδώ σε αυτή τη άπειρου κάλλους τοποθεσία,δημιουργείται μεγάλη Σχολή Ζωγραφικής, έρχονται διδάσκουν, μαθητεύουν πολλοί και θαυμαστοί καλλιτέχνες όπως ο Μιχ. Δαμασκηνός, ο Αγγελος και ο Δομίνικος Θεοτοκόπουλος (El Greco). Ακόμη σώζονται μέσα στην εκκλησία του Αγ. Αντώνιου τοιχογραφίες τους, όπως και στη ερειπωμένη γειτονική Μονή του Βαρσαμονέρου με τον ναό του Αγιου Φανουρίου διακοσμημένο με εξαιρετικές τοιχογραφίες του 15ου αιώνα. Η συμβολή του Μοναστηριού στη πνευματική αναγέννηση της Κρήτης, με τη δημιουργία της Κρητικής Σχολής υπήρξε αξιόλογη και σημαντική.